تولد یکسالگی
تولد یکسالگی يكساله شده است مهربد. گاهي بدون اينكه متوجه باشد روي پاهاي خودش مي ايستد و همين كه متوجه مي شود با احتياط خود را به شانه هاي امن زمين مي سپارد. با صداي موسيقي دو دست خود را به مي چسباند و تكان مي دهد: مي خواهد فيگور بشكن زدن را بگيرد. گوشي تلفن را كنار گوش خود مي گذارد و استاد عوض كردن كانالهاي تلويزيون است. چند روزيست كه كنار بابا و مامان غذاي خانواده را مي خورد. براي واكسن يكسالگي اش كلي منتظر شديم تا كوچولوهايي كه قبل از ما نوبت داشتند سوراخ سوراخ شوند. هنوز ٨ دندان دارد و زبان جغرافيايي. گاهي هم دندان قروچه مي كند.
شيفته ي بابا و مامان مادرش است.
در خانه كه باز مي شود يا بايد با خود ببرينش يا پس از رفتنشان صداي گريه ي او را مي شنوند. در مراسم تولدش با پاپيون وارد شد و همراه گروه موسيقي صداهايي توليد مي كرد. واژه ي بابا را هدفمندتر ادا مي كند. شبها گاهي بيتابي مي كند و نمي دانيم چه بكنيم.
به آرامي حركاتش خطرناك مي شوند، پريروز يك گيلاس را برداشت و رها كرد و ديشب يك جام بزرگ شيشه اي را پيدا كرد و انداخت كه خدا رحم كرد خودش آسيب نديد.
مهر ١٣٩٣
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
