7 ماه شدی مهربد آقا

مهربد عزیزم الان که مینوسیم تو 7 ماهته. بابات یک هفته در میان میره شیراز و من هم تا 5 بار باید برم فیروز اباد

روزگار سختی دارم از اینکه باید تنهات بذارم

بذاراز خودت بگم از سرتق بازیات از اینکه هر چقدر تلاش میکنم چهاردست و پا نمیری نمیدونم چرا؟

هیچ علاقه ای به دندون در اوردن هم نداری- همه را گذاشتی سرکار

تازه کلی تلاش کردم  و جون کندم توی آشپزخونه یکمی لپ داشته باشی و تپل شی

شبها هنوز توی خواب شیر میخوری وسط من و بابا میخوابی

عاشق بابا مرتضی هستی و من خیلی دوست دارم مثل بابات بشی

آخه تنها انگیزه من واسه داشتن نی نی این بود که یه آدم خوب به آدمهای دنیا اضافه بشه و تعداد آدمهای بد کم بشه

راستی مهربدم با مامان بزرگ شیرین قهرم اونم بخاطر بی محبتی که به تو داشتن

دوستت دارم پسرم