مهربد عشاق

مهر سال ٩٣ است و اينبار مادر مهربد مي نويسد يكسال از تولد پسرم گذشته و مهربدم يك سأله شد بيشترين زماني كه باهم هستيم موقع شير خوردن است شيري كه مهربد آنرا با هيچ چيز عوض نمي كند بيشترين كسي كه نگاهم ميكنم از نزديك ترين فاصله مهربد است با آن چشمهاي زيبا و درشتش گاهي خستگي ام در ميرود نوازشم ميكند و بر روي صورتم دست ميكشد و با زبان بي زباني خسته نباشيد ميگويد دستهايش را ميبوسم بوي زمين ميدهد هنوز نتوانسته راه برود برايش كم وقت ميگذارم و ناراحتم اما همه تلاشم واسه قبول شدن  در دكتري به بهانه اوست تا بتوانم شبها در كنارش بخوابم و غم دوري اش را در فيروزآباد احساس نكنم مهربدم نوازشم كن و مرا نگاه كن گرچه آغوش پدرت را ترجيح ميدهي اما...

يكساله شده است مهربد. گاهي بدون اينكه متوجه باشد روي پاهاي خودش مي ايستد و همين كه متوجه مي شود با احتياط خود را به شانه هاي امن زمين مي سپارد. با صداي موسيقي دو دست خود را به مي چسباند و تكان مي دهد: مي خواهد فيگور بشكن زدن را بگيرد. گوشي تلفن را كنار گوش خود مي گذارد و استاد عوض كردن كانالهاي تلويزيون است. چند روزيست كه كنار بابا و مامان غذاي خانواده را مي خورد. براي واكسن يكسالگي اش كلي منتظر شديم تا كوچولوهايي كه قبل از ما نوبت داشتند سوراخ سوراخ شوند. هنوز ٨ دندان دارد و زبان جغرافيايي. گاهي هم دندان قروچه مي كند. شيفته ي بابا و مامان مادرش است. در خانه كه باز مي شود يا بايد با خود ببرينش يا پس از رفتنشان صداي گريه ي او را مي شن...

مهربدم وارد يازده ماهگي شده و خود را براي تولد يكسالگي آماده مي كند. اخيرا دندانهاي ٥ گانه ي خود را به هم مي سايد و دندان قروچه مي كند. ياد گرفته لبه ي تخت و صندلي را مي گيرد و مي ايستد. سر و صورتش را به اينطرف و آنطرف زده و كبود شده. باي باي مي كند مخصوصا با كليپ تبليغاتي پوشك what do we want?dryness..premium my baby.. در سقوط شيشه روي پاي مادرش حضور فعال داشت! مرتضي عشاق مرداد ١٣٩٣     ...

اين ٢٧٣ روز..   اكنون ٢٧٣ طلوع و غروب  از زندگي من مي گذرد. و چه چيزهايي كه در اين مدت نديدم. تولدم در بيمارستان پارسيان و غش كردن يه آقاي سفيدي كه فهميدم بابامه، آشنايي با منبع آرامش همه ي دردها: يه خانوم ظريف و مهربون و سفيد كه اولين كسي بود كه شناختمش: مادرم، زندگي در ٢٤ متري سعادت آباد كوچه ٨ شرقي، بالا آمدن فاضلاب در ظهر عاشورا، اسباب كشي، سفر به سنگسر و شاهرود. خيليها از اخم و توجه هميشگي من شگفت زده مي شوند ولي قبول كنيد كه دنياي عجيبي ست و هر لحظه چيزهاي جديدي نمايان مي كند.   مهربد عشاق ١٠ تير ١٣٩٣   ...

مهربد عزیزم این منم که برات مینویسم مامانت: همونی که فقط وقتی گشنت میشه یادش میوفتی خوشحالم که این توانایی پیدا کردی که بتونی پریز دستشویی را خاموش کنی جدیدا به کشیدن موهای من علاقه پیدا کردی شاید واسه تو خوشایند باشه اما واسه من دردناکه گرچه فکر کنم که شاید وقتی حاضرباشم به خاطرت دردی را تحمل کنم عاشق طعم های جدید و عجیب هستی مثل خوردن زرد آلو و هلو( آخه تابستون شده : اولین تابستان زندگی شما) یه مشکل بزرگی که باهات پیدا کردیم شیرخشک نخوردنته دقیقا وقتی که تصمیم داشتم شیر مادر را قطع کنم شدیدا به اون وابسته شدی از الان غصه ام گرفته تو رو چجوری از شیر بگیرم به خاطر تو از دانشگاه آزاد استعفا دادم و کار استخدامی ام در ...

نه اينكه فكر كنين كلمات محدودي در ذهن دارم،نه... فقط از بين انبوه اصوات و كلمات بين دو واژه شك دارم. وقتي ميخواهي اولين كلمه ي زندگيت را بر زبان بياوري و مي داني كه اطرافيان آن را در تاريخ شفاهي ذهنشان و پدرت در دفتر مخصوصش ثبت مي كنند بايد خيلي مسايل را در نظر بگيري. گزينه الف) مامان: كه شب تا صبح ساعت به ساعت شيره ي جانش را مي مكم. او تنها كسي ست كه براي فهميدنم نياز به كلام ندارد. ديروز كه خود را از تخت پايين انداختم تا چند ساعت بعد، لبهايش مي لرزيد و از چشمانش آب مي آمد. گزينه ب)بابا:كه دل سوخته است و هنوز در ساعات خلوت از بي مهريها برايم ميگويد.از سكوت و سكون معنادار دانشجويانش در برابر اخراج محبوبترين استادشان. مي گويد در سالهاي شيرا...

اگر می دونستم این دونه ی سفید روی لثه ی من اینقدر باعث شور و شعف جمعی در خانواده می شود زودتر به این مرحله می رسیدم. مهربد جمعه 13 تیر 92 ...